جهت ترمیم نمونه های آماده شده گروه دوم از کامپازیت سلف کیور Master dent (Dentonics Inc, Monroe, USA) استفاده شد. این کامپازیت نیز با تکنیک Incremental و در دو لایه با ضخامت mm2 به کار رفت (تصویر ۴).
تصویر۴: کامپازیت سلف کیور Master Dent
در گروه های سوم و چهارم از ادهزیو توتال اچ نسل پنجم با بیس استون به نام Prime & Bond NT (Dentsply, New York, USA) با تکنیک مشابه گروه های اول و دوم استفاده شد (تصویر ۵).
تصویر ۵: ادهزیو توتال اچ با بیس استون Prime & Bond NT
سپس در نمونه های گروه سوم ازکامپازیت لایت کیور Herculite XRV (Kerr, Washington D.C, USA) با رنگ A2 برای ترمیم حفرات با تکنیک Incremental و در دو لایه با ضخامت mm2 استفاده گردید و هر لایه به مدتs 20 کیور شد. نمونه های آماده شده گروه چهارم نیز با کامپازیت سلف کیور Master Dent ( Dentonics Inc, Monroe, USA ) با رنگ A2 و با تکنیک Incremental ترمیم شد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در نهایت finishing و polishing همه ترمیم های کامپازیتی توسط فرز های پرداخت توربین و لاستیک های پرداخت کامپازیت انجام شد (تصویر۶).
تصویر۶: ترمیم های کامپازیت انجام شده بعد از finishing و polishing
تمامی دندان های ترمیم شده به مدت یک هفته در انکوباتور با دمای C̊ ۳۷ قبل از انجام تست های ریز نشت نگهداری شدند.
۲-۳ روش های اندازه گیری ریزنشت در نمونه های مطالعه:
در این مطالعه، ریزنشت با بهره گرفتن از دو تکنیک متفاوت filtration Fluid و Dye-extraction ارزیابی گردید. از انجایی که تکنیک filtration Fluid کاملا غیرتهاجمی بوده و آسیبی به نمونه های مورد بررسی وارد نمی کند، بنابراین برای ارزیابی میزان ریزنشت ترمیم ها، ابتدا از روش filtration Fluid و سپس از روش Dye-extraction استفاده شد.
تکنیک Fluid filtration
در این روش دندان ها از ۱ میلیمتری زیر CEJ توسط دیسک قطع گردیده و پالپ چمبر قسمت کرونالی با فرز گسترش یافت. پلکسی گلاسهایی به ابعاد ۲.۵ × ۲.۵ سانتیمتر به تعداد نمونه ها فراهم گردید و مرکز آن توسط یک فرز سوزنی شکل سوراخ شد. یک سر سوزن متعلق به یک سرنگ تزریق ۵ میلی لیتری انتخاب شد و انتهای آن طوری کوتاه گردید که پس از عبور از سوراخ مرکز پلکسی گلاس ۲ تا ۳ میلیمتر خارج آن قرار گیرد. سپس نمونه ها بر روی پلکسی گلاس طوری قرار گرفتند که انتهای سوزن کوتاه شده درون پالپ چمبر نمونه قرار گیرد. محل اتصال نمونه با پلکسی گلاس با چسب سیانوآکریلات محکم گردید و برای اطمینان روی آن موم چسب نیز قرار داده شد تا از سیل بودن این ناحیه اطمینان حاصل شود. سپس نمونه ها به یک لوله لاتکس (Guibua, China) با قطر داخلی ۵ میلیمتر و طول تقریبی ۴ سانتیمتر به گونه ای متصل شدند که قسمت hub سرسوزن درون لوله لاتکس قرار گیرد. نمونه های آماده شده به دستگاه طراحی شده برای سنجش filtration Fluid متصل گردیدند (تصویر۷).
تصویر۷: دندان های آماده شده جهت بررسی ریز نشت در تکنیک filtration Fluid
جهت بررسی ریزنشت از دستگاه فلویید فیلتراسیون واحد پژوهش های مواد دندانی دانشکده دندانپزشکی مشهد که برای اولین بار در ایران توسط جاویدی و نقوی طراحی گردیده بود، استفاده شد. این سیستم عبور مایع را از داخل نمونه تحت آزمایش بررسی می کند تا میزان ریزنشت نمونه مورد نظر را تعیین نماید. این کار به وسیله بررسی جابه جایی حبابی که در مسیر حرکت مایع ایجاد شده، صورت می گیرد. جهت ایجاد حرکت در مایع و تعیین ریزنشت، از اعمال فشار توسط گاز اکسیژن در پشت مایع در این سیستم استفاده گردیده است. در این سیستم از یک کپسول اکسیژن که مجهز به مانومتری جهت تنظیم دقیق فشار است استفاده شد. اکسیژن توسط یک لوله لاستیکی مخصوص انتقال اکسیژن به یک ارلن در دار که دو سوراخ، یکی جهت ورود اکسیژن و دیگری برای خروج مایع روی آن تعبیه شده بود، منتقل شد. مایع به کار رفته در این سیستم آب مقطر بود که نیمی از حجم ارلن را در بر گرفته بود. فشار اکسیژن اعمال شده بر روی سطح مایع موجود در ارلن، باعث خروج مایع از ارلن و ورود آن به یک لوله لاستیکی شده که به انتهای یک پی پت CC 1/0 متصل است.
این پی پت برروی یک صفحه عمودی نصب گردیده است. این صفحه عمودی خود برروی یک صفحه افقی قرارگرفته که حامل سه پایه دوربینی است که حرکت حباب را ثبت می نماید. انتهای دیگر پی پت توسط یک لوله لاستیکی به یک سه راهی متصل گردیده که مجهز به یک شیرکنترل دو طرفه است، به نحوی که در یک زمان تنها دو مسیر با هم مرتبط می شوند. یک سر این سه راهی در سمت چپ به پی پت متصل شده است و انشعاب فوقانی این سه راهی، برای اتصال سرنگی جهت ایجاد حباب هوا در مسیر مایع درون پی پت) سرنگ حباب ساز ( در نظر گرفته شده است. انشعاب تحتانی دیگر این سه راهی محل اتصال نمونه ها و لوله لاتکس متصل به آنها می باشد .
پی پت، سه راهی و لوله های لاستیکی اتصال دهنده آنها به یکدیگر بر روی یک صفحه عمودی محکم نصب گردیده اند. جهت ثبت حرکت حباب و خواندن میزان حرکت آن از یک دوربین دیجیتال۱۰مگاپیکسلG11, Japan) (Canon Powershot و نرم افزارPhotoshop CS 2003 استفاده گردید.
جهت شروع کار و قبل از اینکه نمونه ها را به دستگاه متصل کنیم، از سلامت اتصالات و نیز پر بودن مسیر لوله ها از آب اطمینان حاصل شد. در صورت لزوم محل اتصالات را با چسب سیانوآکریلات و نوار پارافیلم محکم نموده و قطعات قابل تعویض نیز عوض گردید. توسط یک سرنگ، داخل لوله لاتکس متصل شده به قسمت اپیکالی نمونه را از آب پرکرده تا مانع تشکیل حباب در پشت نمونه پس از اتصال لوله لاتکس به سیستم گردد (تصویر ۸).
تصویر ۸: تصویر شماتیک از دستگاه Fluid Filtration
نخست، نمونه کنترل مثبت به دستگاه متصل شد و حرکت سریع حباب از ابتدای پی پت تا انتها دیده شد. سپس نمونه کنترل منفی به سیستم اتصال یافت و هیچ گونه حرکتی در طول مدت ۸ دقیقه آزمایش در موقعیت حباب دیده نشد. دستگاه پس از گذراندن این دو آزمون آماده استفاده بود. نمونه ها به ترتیب از قسمت انتهای آزاد لوله لاتکس، به انشعاب تحتانی سه راهی متصل گردیده و محل اتصال توسط نوار پارافیلم محکم شد. شیر کنترل به طرف دندان بسته شده و فقط مسیر بین انشعاب فوقانی مربوط به سرنگ حباب ساز و انشعاب سمت چپ که به پی پت متصل بود با یکدیگر درارتباط قرار گرفتند. در این هنگام با فشردن سرنگ حباب ساز که حاوی مقدار کمی هوا بود، حبابی در حجم و اندازه مطلوب وارد پی پت گردید. حباب می بایست تمام قطر داخلی پی پت را دربرگرفته باشد. تنها در این صورت است که می توان انتظار داشت حرکت حباب نشانگر مطمئنی از حرکت مایع در داخل لوله است. پس از ایجاد حباب، شیر سه راهی به سمت نمونه باز و به سمت سرنگ حباب ساز بسته شد. در این وضعیت تنها نمونه و سیستم فلویید فیلتراسیون با هم در ارتباط بودند. سپس شیر اصلی کپسول اکسیژن بازگردید. با توجه به مطالعات قبلی صورت گرفته با همین سیستم در دانشکده توسط مرادی و همکاران، از فشار ۵/۰ اتمسفر جهت ارزیابی ریزنشت استفاده شد.
شیر تنظیم فشار اکسیژن) شیر مانومتر( روی فشار ۵/۰ اتمسفر تنظیم شد و در کل مراحل مطالعه تغییری در وضعیت آن ایجاد نگردید. ۳۰ ثانیه جهت برقراری تعادل در سیستم و افزایش حجم لوله لاتکس در نظر گرفته شد و سپس عکس اولیه از محل ابتدایی حباب درون پی پت توسط دوربینی در وضعیت ماکرو ) جهت عکس برداری دقیق از فواصل کم ( که بر روی سه پایه ای در مقابل پی پت قرار داشت، گرفته شد. عکسهای بعدی در فواصل ۲ ، ۴ ، ۶ و۸ دقیقه از عکس ابتدایی تهیه شدند. زمان دقیق ثبت عکسها توسط کورنومتر تنظیم گردید. شماره هر نمونه به همراه زمان گرفتن عکس مربوطه در کنار پی پت بر روی یک چسب کاغذی ثبت شد تا در عکس ها مشخص شده و در صورت بروز مشکل در خواندن عکسها، نمونه مربوطه مشخص و تکرار کار بر روی آن امکان پذیر باشد. همچنین امکان جابه جایی توالی عکس ها نیز وجود نداشته باشد.
در پایان آزمایش ابتدا شیر کپسول اکسیژن و پس از آن شیر کنترل به طرف نمونه بسته شد. نوارهای پارافیلم بازشده و لوله لاتکس از انشعاب پایینی سه راهی جدا گردید و مراحل کار برای نمونه بعدی تکرار شد.
مرحله بررسی حرکت حباب :
جهت جلوگیری از پیش داوری عمل کننده، تمام مراحل این قسمت توسط عمل کننده دیگری انجام گرفت. در خاتمه کار برای هر نمونه ۵ عکس داشتیم که در فواصل ۲ دقیقه ای گرفته شده بود. عکسهای ذخیره شده به کامپیوتر منتقل شد و به صورت جداگانه برای هر نمونه، حرکت حباب توسط نرم افزار Photoshop CS 2003 خوانده شد (تصویر ۹). (دقت به کار رفته در خواندن حرکت حبابها توسط این نرم افزار ۰۱/۰ واحد بود. اعداد خوانده شده )۵ عدد برای هر نمونه(
به نرم افزاری که جهت آسان سازی مراحل محاسبه شده بود، وارد گردید.
این نرم افزار پس از محاسبه متوسط میزان حرکت حباب در هر دقیقه برای هر نمونه، با اعمال ضریبی که به آن داده شده بود، نتیجه را از حرکت طولی حباب به حجم مایع عبور کرده از نمونه تبدیل کرده و به صورت o2 µl/min/cmH ارائه داد. ضریب فوق الذکر، حاصل ترکیب ضرایب محاسبه شده زیر می باشد:
دوربین عکاسی با Resolution معادل ۱۰ مگاپیکسل که از فاصله ثابتی عکس می گرفت، دارای بزرگنمایی مشخصی برابر با ۰۵۷/۰ است که به صورت ضریبی اعمال شد، تا فواصل ثبت شده توسط Photoshop CS 2003 با واقعیت منطبق باشد.
ضریب تبدیل اتمسفر به سانتیمتر آب: فشار اعمال شده اکسیژن به سیستم توسط یک مانومتر با مقیاس اتمسفر اندازه گیری می شود. جهت مقایسه نتایج حاصل با نتایج مطالعات گذشته مشابه، بر آن شدیم که نتایج این مطالعه نیز بر حسب ریزنشت صورت گرفته به ازای فشار هر سانتیمتر آب بیان شود.
ضریب تبدیل طول به حجم: با توجه به طول و حجم معین پی پت مورد استفاده در سیستم، میزان حجم مایع موجود در هر میلی متر از طول آن قابل اندازه گیری بود. به عنوان مثال حرکت حباب به میزان mm1 بیانگر حرکت حجم مشخصی از مایع درون پی پت است که به صورت ضریب اعمال شد.
در نتیجه محاسبات فوق برای هر نمونه، یک عدد به دست آمد که بیانگر میزان ریزنشت مایع از خلال ماده پرکردگی ریشه برحسب میکرولیتر در یک دقیقه به ازای فشاری معادل یک سانتیمتر آب است.
تصویر ۹: بررسی حرکت حباب توسط نرم افزار۲۰۰۳ Photoshop CS
تکنیک Dye-extraction:
جهت آماده سازی نمونه ها در روش Dye-extraction ابتدا تمامی نمونه ها از پلکسی گلاسها جدا شده و قسمت زیرین (پالپ چمبر) آنها ابتدا با چسب سیانوآکریلات مسدود شده و برای اطمینان بر روی آن موم چسب زده می شود. سپس سطح نمونه ها با دو لایه لاک ناخن مرغوب تا ناحیهmm 1 مارجین ترمیم سیل گردید. نمونه ها برای مدت ۲۴ ساعت داخل محلول رنگی ۲% متیلن بلو غوطه ور شده و پس از گذشت ۲۴ ساعت، به مدت ۳۰ دقیقه با اسپری آب شسته شده و لاک ناخن نیز با یک تیغه بیستوری حذف گردید. سپس هر دندان به طور مجزا داخل ویال های حاوی µl 1000 از اسید نیتریک ۶۵% وزنی به مدت ۷۲ ساعت نگهداری شد. بدین ترتیب متیلن بلو نفوذ کرده در حد فاصل مارجین ترمیم و دندان در اسید حل گردید. ویالها به مدت ۵ دقیقه در rpm14000 سانتریفوژ شده و بعد از آن میزان متیلن بلو نفوذ کرده در درز ترمیم توسط دستگاه اسپکتروفوتومتر (CECIL Instrument, Cambridge, UK) با طول موج ۵۵۰ نانومتر اندازه گیری گردید. بدین ترتیب شدت جذب رنگ در این طول موج ثبت شده و میزان ریزنشت نمونه ها به صورت عددی با این روش بدست آمد (تصویر ۱۰ ).
تصویر ۱۰: دستگاه اسپکتروفوتومتری
۲-۴ متغیر های مطالعه