نمودار شماره ۵- شغل پدر نمایندگان

محل تولد نمایندگان:

وسعت محل اقامت یک متغیر مستقل مهم در تبین مشارکت سیاسی است؛ در مطالعات بیشماری که در این خصوص صورت گرفته هیچ اجماع نظری وجود ندارد. لذا در مجموع دو رویکرد متمایز قابل تشخیص است. یکی از آنها معتقد است که زندگی شهری در مقایسه با زندگی روستایی موجب فعالیت سیاسی بیشتر می شود.این امر عمدتاً به دلیل فرصت های بالای تعامل و ارتباطاتی است که ساکنان شهر در مقایسه با ساکنان روستاها دارند. در مقابل برخی پژوهشگران استدلال می کنند که صرفا وسعت یک اجتماع به خودی خود عامل مهمی برای مشارکت سیاسی نیست بلکه ویژگی های آن جامعه برای مشارکت سیاسی مهم است.در واقع انسجام اجتماعی عامل بسیار مهم در مشارکت سیاسی است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در این بخش زادگاه نمایندگان مجلس هفتم شورای اسلامی بر اساس کلان شهر و شهر- روستا تفکیک شده است .بر طبق اطلاعات جمع آوری شده از مجوع ۲۹۱ نماینده ۳/۴۶ درصد(۱۳۵ نفر) متولد کلان شهر ۲/۵۳ درصد ( ۱۵۵ نفر ) متولد شهر- روستا بوده اند. این اطلاعات نشان دهند آن است که نمایندگان این دوره بیشتر متولد مناطق روستایی یا شهرهای کوچک بوده اند که به تازگی و در تقسیم بندی های جدید به شهر تبدیل شده اند که در این پژوهش همان شهر- روستا به حساب می آیند.
نمودار شماره ۴- محل تولد نمایندگان مجلس هفتم شورای اسلامی

گرایش سیاسی و وابستگی های تشکیلاتی نمایندگان:

همان طور که مشخص است در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی با رد صلاحیت شدن تعداد زیادی از اصلاح طلبان توسط شورای نگهبان اکثریت نمایندگان از جناح اصول گرا بودند به طوری که از ۲۹۱ نماینده مجلس هفتم اصول گرایان ۲۱۹ کرسی را به خود اختصاص دادند،۴۸ کرسی به اصلاح طلبان و ۶ کرسی به مستقل ها رسید.
جدول شماره۶- گرایش سیاسی نمایندگان

در واقع رد صلاحیت تعداد زیادی از اصلاح طلبان دوم خردادی توسط شورای نگهبان باعث بروز اختلاف بر سر شرکت یا شرکت نکردن آنان در انتخابات مجلس هفتم شد. به عبارت دیگر انتخابات مجلس هفتم شورای اسلامی را می توان به معنای اعلام پایان ائتلافی دانست که پس از پیروزی محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ شکل گرفت. در هر حال بروز شکاف بین اصلاح طلبان درون حاکمیت به جدایی مجمع روحانیون مبارز، کارگزاران سازندگی، کانون زنان و خانه کارگر از یک طرف که در انتخابات مجلس هفتم شرکت کردند و سازمان مجاهدین اسلامی و جبهه مشارکت ایران اسلامی از سوی دیگر که در انتخابات شرکت نکردند، منجر شد.محمدرضا خاتمی رئیس جبهه مشارکت در خصوص علت شرکت نکردن در انتخابات می گوید:
“ در انتخابات هفتم شرکت نمی کنم، چرا که نه آزادی است و نه قانونی، هر کس که به هر قیمت بخواهد این انتخابات فرمایشی راتایید و برگزار کند باید روزی پاسخگوی ملت در پایمال کردن حقوق آنها،تضییع قانون اساسی،خدشه به حیثیت نظام و بی اعتماد کردن مردم داشته باشد.”(روزنامه یاس نو، ش ۲۷۵، یکشنبه ۹ بهمن ۱۳۸۲، ص ۱۱)
و صفایی فراهانی عضو فراکسیون مشارکت مجلس اضافه می کند:
“ما به ۲۵ سال پیش و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بازگشت کرده ایم یعنی مجددا برنامه ریزی کرده ایم تا انتخابات فرمایشی که در رژیم گذشته بوده را در نظام جمهوری اسلامی داشته باشیم”( روزنامه یاس نو، ش ۲۷۵، یکشنبه ۹ بهمن ۱۳۸۲، ص ۳)