. مجلسى، محمد باقر، بحارالأنوارالجامعه لدررأخبار الأئمه الأطهار، دوم، دارإحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ق مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، دوم ، دار إحیاء التراث العربی، بیروت ، ۱۴۰۳ق ↑
. مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، چهاردهم، صدرا، تهران، ۱۳۶۸ش،ج۱، ص۳۳۰و۳۳۱ ↑
. ابن بابویه، محمد بن على، معانی الأخبار، اول، جامعه مدرسین، قم، ۱۴۰۳ق ، ص ۳۵۵ ↑
. طبرى، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الإمامه، ص۱۰۹و۱۱۰ ↑
. انوارالیقین فی امامه امیرالمؤمنین ، حسین بن بدرالدین حسنی یمنی، به نقل از: رجایی، سید حسین، انصاری، محمدباقر، اسرار فدک، ص۱۵۱ ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، بلاغات النساء، ص۲۶ ↑
. ابنأبیالحدید، عزالدین، ابوحامد، پیشین، ج ۱۶، ص۲۱۱ ↑
. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، منال الطالب فی شرح طوال الغرائب، به نقل از: رجایی، سید حسین، انصاری، محمدباقر، پیشین، ص۱۵۱ ↑
. طبرى، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الإمامه، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، پیشین، ص۲۳-۲۶ ↑
. طبرى، محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص ۱۰۹ ↑
. همان، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. ابنأبیالحدید، عزالدین، ابوحامد، پیشین، ج ۱۶، ص ۲۱۱ ↑
. طبرى، محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. همان ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، بلاغات النساء، اول، الشریف الرضی، قم، بىتا، ص۲۳ ↑
. ابنأبیالحدید، عزالدین، ابوحامد، پیشین، ج ۱۶، ص ۲۱۱ ↑
. نیشابوری، محمد بن عبدالنبی، الکتاب المبین، نسخه خطی کتابخانه آیه الله مرعشی، قم،ص ۱۹۰٫ ↑
. سید مرتضى، ابوالقاسم على بن حسین( شریف مرتضى)، پیشین، ج۴، ص۷۰ ↑
. ابن طاووس حسنى، سید رضى الدین على بن موسى بن جعفر، الطرائف، اول، خیام، قم، ۱۴۰۰ ق، ج۱، ص ۲۶۴ ↑
. به نقل از: رجایی، سید حسین، انصاری، محمدباقر، اسرار فدک، ص۱۵۱ ↑
. طبرى، محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. همان ↑
. سید مرتضى، ابوالقاسم على بن حسین( شریف مرتضى)، پیشین، ج۴، ص۷۰ ↑
. طبرى، محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، پیشین، ص ۲۳ ↑
. او فرزند حسن بن حسن مجتبى است مادر وى فاطمه دختر امام حسین مىباشد، او را عبد الله محض مىگفتند- بخاطر خلوص درسیادت - ، زیرا که از طرف پدر و مادر به على و فاطمه مىرسد. (ر .ک : ثقفی کوفی ، ابواسحاق ابراهیم بن محمد ، الغارات ، ترجمه عزیز الله عطاردى ، بیچا ، انتشارات عطارد ، بیجا ، ۱۳۷۳ش،ص۴۶۴) ؛ همچنین طبرسی در الاحتجاج درباره او آورده : « هو عبد اللّه المحض بن الحسن المثنى بن الحسن بن علیّ بن أبی طالب فی عمده الطالب و إنّما سمی المحض لأنّ أباه الحسن بن الحسن و أمه فاطمه بنت الحسینو کان یشبه برسول اللّه .(ر.ک : طبرسى، احمد بن على ، الإحتجاج على أهل اللجاج،ج۱،ص ۹۷) ↑
. در برخی نسخ از جمله شرح ابن ابی الحدید، ج ۱۶، ص ۲۱۱ از طریق عبدالله بن حسن آمده است: « فضربت بینها و بینهم ربطه بیضاء- و قال بعضهم: قبطیه ( قالوا قبطیه بالکسر و الضم) » (ابن ابی الحدید ، عزالدین ابوحامد ، شرح نهج البلاغه ، ج۱۶، ص۲۱۱ ) القُبْطِیَّه: در لسان العرب در معنای قبطیه آمده : « ثیاب کتان بیض رِقاق تعمل بمصر» (ر.ک : ابن منظور ، محمد بن مکرم ، پیشین، ج۷، ص: ۳۷۳ ). ولی از نظر معنا یکسان هستند و هر دو به معنای پرده است، چون این پرده، پارچه ای بوده که از مصر آورده میشد،
لذا آنرا «قبطیه» نیز گفته اند؛ یعنی پردهای که به «قبط» یعنی مردم مصر نسبت داده شده است. ↑
. متن خطبه شریفه فدکیه در این تحقیق از کتاب الاحتجاج علی اهل اللجاج طبرسی نقل می شود. ↑
. طبرسى، احمد بن على ، پیشین، ج۱، ص۹۸عبدالله بن حسن از پدرانش روایت می‌کند: « هنگامی که ابوبکر تصمیم نهائی خود را در مورد غصب فدک از حضرت زهراگرفت و این اخبار به آنحضرت رسید، سرمبارک را پوشانیدند و پوشش کامل بر تن نمودند و با عدهای از زنان خدمتگذار و بانوان خویشاوندانشان برای اعتراض به ابوبکر بهراه افتادند. هنگام راه رفتن لباس حضرت به زمین کشیده میشد و پایین لباس زیر پایشان میرفت ، و راه رفتنشان چنان بود که گویا پیامبر راه میروند. ابوبکر با عده زیادی از مهاجران و انصار و دیگر افراد نشسته بودند که حضرت وارد شدند ، و با آمدن حضرت پردهای بین ایشان و مردم آویخته شد. حضرت زهرانشستند و چنان از سوز دل نالهای نمودند که مردم را به گریه و ضجه واداشتند و مجلس را منقلب کردند. سپس لحظه ای درنگ نمودند تا صدای ناله های مردم خاموش گردید و از جوش و خروش افتاد. با آرامش مجلس حضرت صحبت خود را با حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر آغاز نمودند. مردم باشنیدن کلام آنحضرت باردیگر شروع به گریه کردند، و حضرت برای بار دوّم ساکت شدند، و هنگامی که مردم آرام گرفتند صحبت خود را از سرگرفتند.» ↑
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، پیشین، ص ۲۹۸ ↑
. منتظری، حسینعلی، خطبه حضرت فاطمه زهراو ماجرای فدک، چهارم، انتشارات سرایی، تهران ،۱۳۸۲ش،ص۴۴ ↑
. طباطبایى ، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، ج۱۵، ص ۱۱۲ ↑
. طبرسى ، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۷، ص ۲۱۷ ↑
. نور /۳۱ ↑
. درسراسر این تحقیق از ترجمه محمّدمهدی فولادوند استفاده شده است. ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۴۵ ↑
. تهرانی، مجتبی، بحثی کوتاه پیرامون خطبه فدک، پنجم، مصابیح الهدی، تهران،۱۳۹۱ش، ص۲۵ ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۲۵ ↑
. عابدینی ، احمد ، چرا حضرت زهرا این گونه خطبه خواند؟، پیام زن، ش۱۲۳، خرداد ۱۳۸۱ش، ص ۱۸ ↑
. در برخی نسخ از جمله شرح ابن ابی الحدید، ج ۱۶، ص ۲۱۱ از طریق عبدالله بن حسن آمده است: « فضربت بینها و بینهم ربطه بیضاء- و قال بعضهم: قبطیه ( قالوا قبطیه بالکسر و الضم) » (ابن ابی الحدید ، عزالدین ابوحامد ، شرح نهج البلاغه ، ج۱۶، ص۲۱۱ ) القُبْطِیَّه: در لسان العرب در معنای قبطیه آمده: « ثیاب کتان بیض رِقاق تعمل بمصر» (ر.ک : ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج۷، ص
۳۷۳). ولی از نظر معنا یکسان هستند و هر دو به معنای پرده است چون این پرده، پارچهای بوده که از مصر آورده میشد،
لذا آن را «قبطیه» نیز گفتهاند ؛ یعنی پرده ای که به «قبط» یعنی مردم مصر نسبت داده شده است. ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین ، ص۲۶ ↑
. قصص / ۲۵: « پس یکى از آن دو زن- در حالى که به آزرم گام بر مىداشت- نزد وى آمد» ↑
. برگرفته از: بابازاده ، علی اکبر ، تحلیل سیره فاطمه الزهرا ، بیچا، انصاریان ، قم، ۱۳۷۴ش، ص۱۶۴-۱۶۵ ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین ، ص ۲۷ ↑
. ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۳ ، ص۱۸ ↑
. حجر/ ۲۹، ص/ ۲۷ ↑
. جوادی آملی، عبدالله، تفسیرتسنیم، تحقیق: حسین اشرفی و عباس رحیمیان، دوم، اسراء، قم، ۱۳۸۹ش،ج ۱۷، ص ۴۰۶ ↑
