تئوری نهادگرایی

شرایط خارجی

• • ذینفعین

• • وابستگیِ متقابلِ داخلی

برآوردن تقاضاهای جامعه

مِیِر و روان (۱۹۷۷)
دیماجّو و پاوِل (۱۹۸۳)
مِیِر، اسکات و دیل (۱۹۸۳)

هویت سازمانی

زمان

• • سنّتهای گذشته

• • فلسفه

“گذشته” آنچه در آینده ممکن است را شکل میدهد

وِستلی و مینتزبرگ (۱۹۸۹)
توربِرت (۱۹۸۷)
داتون و داکریش (۱۹۹۱)

قصد استراتژیک

زمان

• • مقصود بلندمدت

• • ماموریت

“قصد استراتژیک” تصمیمات فعلی را
معیین میکند.

هاسِگاوا (۱۹۸۶)
ایمای (۱۹۸۶)
هَمِل و پراهالاد (۱۹۸۹)

منبع: فیگنباوم و دیگران، ۱۹۹۶

به‌نظر می‌رسد سازمان‌ها بسته به تاکیدی که روی هر کدام از سه جنبه فوق دارند با هم متفاوت‌اند. این تئوری می‌گوید سازمان‌هایی که خود را بالاتر از نقاط مرجع استراتژیک می‌بینند رفتاری ریسک‌گریز دارند و سازمان‌هایی که احساس می‌کنند پایین‌تر از آن هستند رفتاری ریسک‌پذیر از خود بروز می‌دهند
۲-۶- سازمان
تجزیه‌وتحلیل سازمان، همانند هر رشته دیگر تحقیقی، یک گذشته مخصوص به خود دارد. گذشته سازمان اصولاً حول محور دیدگاه ماکس وبر می‌چرخد، یعنی کسی که در تجزیه‌وتحلیل دیوان‌سالاری (بوروکراسی) و سلسله‌مراتب اختیارات سازمانی شهرت بسزایی دارد. ولی وی در زمینه ارائه تعریف‌هایی از سازمان هم مورد توجه صاحب‌نظران این رشته است. ماکس وبر (۱۹۴۷) برای نخستین بار توانست (سازمان) را از سایر نهادهای اجتماعی تفکیک کند. به گفته او سازمان یک رابطه اجتماعی بسته است که طبق مقررات به افراد خارجی اجازه ورود نمی‌دهد دستورات برای عملیات به‌وسیله افراد خاصی که عهده‌دار این وظیفه هستند و در راس سازمان قرار می‌گیرند اعمال می‌شود و معمولاً یک ستاد اداری و اجرایی دارد (هال، ۱۳۷۶، ۴۸).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

آنچه مسلم است این است که نمی‌توان برای پیدایش رشته سازمان‌ها تاریخ قطعی تعیین کرد ولی با اطمینان می‌توان نتیجه گرفت که تا اواخر دهه ۱۹۴۰ سازمان‌ها به عنوان یک زمینه مستقل پژوهشی جامعه‌شناختی موردتوجه نبود. می‌توان تا آن زمان از برخی از کارهای انجام شده و مرتبط با این رشته سخن به میان آورد، لیکن آنها فاقد نمودهای اساسی هستند (اسکات ۱۳۸۰، ۲۰).
به گفته اتزیونی سازمان یک واحد اجتماعی (گروه‌هایی از انسان‌ها) است، که به‌صورت آگاهانه شالوده‌ریزی می‌شود و برای دستیابی به هدف‌های ویژه تجدید ساختار می‌شود. شرکت سهامی ارتش مدرسه بیمارستان کلیسا و زندان در این گروه قرار می‌گیرند ولی قبیله قوم و خانواده از این گروه مستثنی می‌شود (هال، ۱۳۷۶، ۵۰).
اسکات چیزهای دیگری به این تعریف می‌افزاید: سازمان‌ها را در قالب فعالیت‌های گروهی تعریف کرده‌اند و گفته‌اند که مقصود از تشکیل آنها دستیابی به هدف‌های تقریباً خاصی است که به‌صورت مستمر در پس کسب آنها بر می‌آیند. ولی باید این نکته روشن شود که سازمان ویژگی‌های خاص خود را دارد و این علاوه بر دستیابی به یک هدف خاص و استمرار در این کار است. این ویژگی خاص عبارت است از وجود مرزهای تقریباً ثابت یک سلسله‌مراتب اداری و نوعی نظم و یا ترتیب مدبرانه یک سیستم ارتباطات و سیستم انگیزشی که موجب می‌گردد افرادی در سایه همکاری درصدد تامین هدف‌های مشترک برآیند (هال، ۱۳۷۶، ۵۱).

بنا بر نتایج جدول بالا استنباط می شود که در مجموع پاسخ داده شده به سؤالات مربوط به عامل اعتیاد در بین افراد مرتکب جرم ضرب و جرح، میانگین وزنی ۶٫۵۶ به دست آمده است که به میزان ۰٫۱۸۵۹ - از میانگین تجربی مفروض(۶٫۷۵) پایین تر است. مقدارt =0.927 - و درجات آزادی ۳۸، دال بر معنادار نبودن این تفاوت در سطح کمتر از ۳۶۰/۰ است. همچنین در مجموع پاسخ داده شده به سؤالات مربوط به عامل اعتیاد در بین افراد مرتکب جرم مجرمین به عادت ، میانگین وزنی ۶٫۹۱ به دست آمده است که به میزان ۰٫۱۶۶۶- از میانگین تجربی مفروض(۶٫۷۵) بالا تر است. مقدارt =1.061 و درجات آزادی ۴۷، دال بر معنادار نبودن این تفاوت در سطح کمتر از ۲۹۴/۰است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که اعتیاد بر اثربخشی مراقبت ویژه بعد از آزادی در مجرمان خطرناک تاثیر گذارنیست. بنابراین، فرضیه تحقیق مبتنی بر ” به نظر می رسد اعتیاد بر اثربخشی مراقبت ویژه بعد از آزادی در مجرمان خطرناک تأثیرگزاراست..” رد می گردد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

فرضیه ۳: به نظر می رسد مهاجرت بر اثربخشی مراقبت ویژه بعد از آزادی در مجرمان خطرناک تأثیرگزاراست.
جدول ۳-۷-نتایج آزمون T تک نمونه ای در مورد تاثیر مهاجرت بر وقوع جرم

بنا بر نتایج جدول بالا استنباط می شود که در مجموع پاسخ داده شده به سؤالات مربوط به عامل مهاجرت در بین افراد مرتکب جرم ضرب و جرح، میانگین وزنی ۱۰٫۶۰۵۳ به دست آمده است که به میزان ۰٫۸۰۵۲۶ از میانگین تجربی مفروض(۹٫۸) بالاتر است. مقدارt =1.212 و درجات آزادی ۳۸، دال بر معنادار نبودن این تفاوت در سطح کمتر از ۲۳۳/۰ است. همچنین در مجموع پاسخ داده شده به سؤالات مربوط به عامل مهاجرت در بین افراد مرتکب جرم مجرمین به عادت ، میانگین وزنی ۹٫۳۵۴۲ به دست آمده است که به میزان ۰٫۴۴۵۸۳- از میانگین تجربی مفروض(۹٫۸) پایین تر است. مقدارt =-0.774 و درجات آزادی ۴۷، دال بر معنادار نبودن این تفاوت در سطح کمتر از ۴۴۳/۰است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مهاجرت بر اثربخشی مراقبت ویژه بعد از آزادی در مجرمان خطرناک تأثیرگزارنیست.. بنابراین، فرضیه تحقیق مبتنی بر ” نظر می رسد مهاجرت بر اثربخشی مراقبت ویژه بعد از آزادی در مجرمان خطرناک تأثیرگزاراست..” رد می گردد.
فرضیه ۴: به نظر می رسد خانواده بر اثربخشی مراقبت ویژه بعد از آزادی در مجرمان خطرناک تأثیرگزاراست.
جدول ۳-۸- نتایج آزمون T تک نمونه ای در مورد تاثیر خانواده بر وقوع جرم

از جمله دگرگونی هایی که درصنعت توریسم در دهه های اخیر رخ داده است،تنوع فصلی آن است. توریسم زمستانی یکی از اشکال فصل جهانگردی در گذشته تنها طبقات ممتاز جامعه قادر بودند می توانستند از آن استفاده کنند امروزه بعلت تسهیلات فراوان و عمومی شدن حرکتهای توریستی در تمامی فصول سال این شکل از توریسم مورد استقبال کلیه طبقات از هر صنعت ووضعیت اجتماعی که دارند قرار گرفته است
کشورهایی که از موقعیت کوهستانی مناسب برخوردار می باشند می توانند با اتخاذ تدابیر خاصی موقعیتی ایده آل را درجهت توریسم زمستانی بوجود آورند .
عواملی که باعث رونق توریسم زمستانی می شوند عبارتند از :
۱ ـ درجه حرارت مناسب درفصل زمستان
۲ ـ میزان آفتابی بودن روزها
۳ ـ سرعت باد
۴ ـ پوشش گیاهی
۵ ـ ناهمواریها
۶ ـ پوشش برف(رحمانی، ۱۳۷۳، ۷۳)
در توریسم زمستانی ارتفاع برف و مدت زمانی که برف برروی زمین باقی است، نقش مهمی دارند. از جمله عواملی هستند که باعث رونق توریسم زمستانی می گردنند . ارتفاع مطلوب برف ۴۰ تا ۶۰ سانتیگراد دریک دوره طولانی است، حوضه هایی که درآنها دوره پوشش برف کمتر ا ز۳۰ روز است و ارتفاع برف نیز کمتر از ۱۰ سانتیمتر می باشد، شرایط مناسبی را جهت تفریحات زمستانی فراهم نمی کند . (منشی زاده، ۱۳۷۶، ۸۵)
ازنقطه نظر پوشش گیاهی نیز ، جنگلهای سرو و کاج علاوه بر آنکه چشم اندازهای بسیار زیبایی را ارائه می دهند بخوبی قادرند در برابر بادهای زمستانی موانعی را ایجاد نموده و شرایط مناسب را درتفریحات زمستانی بوجود می آورند .
آنچه که دراین رابطه حائز اهمیت است تعداد روز های دارای حد متوسط درجه، حرارت ۵ تا ۱۵ درجه میزان ساعات آفتابی در روزهای زمستان، مدت پوشش برف و ارتفاع آن، زیبایی پوشش گیاهی و چشم اندازهای طبیعی فصل زمستان می باشند.(رضوانی،۱۳۷۹، ۸۴)
کشورهای منطقه آلپی با موقعیت کوهستانی خود شرایط ایده آل این نوع توریسم را دارا هستند و در بین آنها کشور اتریش و سوئیس بعلت دراختیار داشتن امکانات خدماتی، رفاهی از مهمترین مراکز توریستی زمستانی قلمداد می گردند . رونق صنعت توریسم در مناطق یادشده باعث گستردگی خدمات رفاهی گردیده و به گسترش راه های زمینی و خدمات مربوط به آن منجر گردیده است .
بر اثر گسترش صنعت توریسم در آلپ قیمت زمینها افزایش یافته است و درنتیجه رونق این صنعت بازارهای کارفصلی بوجود آمده و خانه های کوچک اجاره ای افزایش یافته است .
صنعت توریسم منطقه آلپها گر چه دربعضی نقاط محیط زیست روستاهای پایکوهی را دگرگون ساخته است و لیکن تاثیرات کمتری در شیوه زندگی محلی بر جای نهاده است.(شکوهی،۱۳۵۴ ، ۸۲)
به لحاظ اینکه دراغلب موارد محل ورزش زمستانی بصورت پراکنده و جدا از هم می باشند نتوانسته است مشاغل یا سکونتهای دائمی برای افراد بوجود آورد با وجود اینکه این امکانات فصلی و افزایش خانه های کوچک اجاره ای در منطقه آلپها تاثیر فراوان داشته است.(ویتالیا، نومرلو، ۱۳۷۵، ۱۵)

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

گرچه مناطق کوهستانی برفگیر با شیبهای ملایم دردامنه های خود شرایط مناسبی را برای توریسم زمستانی فراهم کرده اند. نقاط طبیعی یا حوزه های شهری روستایی کشورها و مناطق گرم نیز که دارای زمستانهای ملایم و مطبوعی هستند می توانند از کانونهای جلب توریست زمستانی به شمار آیند و جنبه جوش و فعالیت به رونق اقتصادی خود بیفزایند .
۲-۶ مفهوم اوقات فراغت وکارکردهای آن :
اوقات فراغت رابا واژه Leisure در انگلیسی و واژه Loisir در فرانسه مترادف دانسته اند یا معادل آلمانی Freizeit یا musse است که در زبان فارسی رایج گشته است.
بعضی ها لغت فراغت را با زمان تفریح مترادف می گیرند در صورتی که از این اصطلاح فراغت به هیچ وجه تصور تفریح نیست بلکه زمان آزادی است که بعداز انجام کار باقی می ماند.
تعریف اوقات فراغت : اوقات فراغت یعنی آن بخش از زمان بیداری که انسان از تعهدات شغلی و کار مولد آزاد است و بطور دلخواه به استراحت و ترمیم قواورفع خستگی جسمی وروحی می پردازد .(منشی زاده، ۱۳۷۶ ، ۲۱)
جغرافیا جهانگردی امروزه به عنوان یکی از شاخه های جغرافیا اوقاتی فراغت محسوب می شود .نخستین پژوهشهای جغرافیایی از توریسم را می توان زیر بنای مطالعات امروزی اوقات فراغت دانست .
فراغت یک نیازهمگانی است و از این جهت یکی از مسائل اساسی عصر حاضر است تلاش برای شناخت فراغت گفتگو را به مسله کار می کشاند کا رو فراغت دو جنبه از یک واقعیت است .تطور اشکال گذران اوقات فراغت نه تنها به تنوع آن انجامیده بلکه مکان گذران آن از نظر فضایی ابعاد وسیعی بخشیده است فراغت و اختصاص زمانی معین بدان یک نیاز فیزیولوژیک و طبیعی انسان است . برای بیشتر مردم فراغت به معنای زمان است زمانی که در متن آن احساس آزادی عمل دارند . البته هر کسی می تواند آزادانه از برای بهره گیری از زمان فراغت خود راهی را انتخاب کند. فراغت مانند ورزشی روانی ، عصبی است که باید روح اندوهگین و یاس و ناامیدی رابه نشاط و امید برساند.
هدف از بحث فراغت هم روشن کردن جنبه های تئوریک و اجارئی آن است . در پرتو این روشنگری است که می توان کارکردهای فراغت را تشخیص داد و چگونگی بهره گیری از آنها را تعیین نمود.(صدوقی، ۱۳۷۲، ۲۱)
بطور کلی مجموعه اوقاتی که در اختیار انسان است بصورت زیر صرف می شود
۱ ـ اوقاتی که صرف کار برای امرار معاش است
۲ ـ اوقاتی که برای تعادل حیات صرف می گردد.
۳ ـ اوقاتی که انسان درطی آن فارغ از کار و خواب وبوده و می تواند آن را به دلخواه خود بگذراند .
در نظامهای کمونیستی سابق به اوقات فراغت نیز مانند سایر مسائل و قضا یا از دیدگاه مادی نگریسته می شد برداشت جامعه شناسان روسیه (شوروی سابق ) از اوقات فراغت این چنین بود( وقت آزاد در عین حال زمان سرگرمی و تفریحی و وقت فعالیتهای پیشرفته و بالاتر است مسلما از کسی که آنرا در اختیار دارد شخص دیگر می سازد که درنمود و پویش مستقیم تولید شرکت می سازد.(محلاتی، ۱۳۸۲ ، ۳۴۴)
سیاست اوقات فراغت کشورهای سرمایه داری بر محور توسعه صنعت تفریح و سرگرمی استوار است و همین تفریحات و سرگرمیها از قبیل نمایشهای متنوع ، رقصها ، خانه های پارتی و رستورانها هستند که بزرگترین منافع را عاید صاحبان فضاها و مکانهای گذران فراغت می نمایند البته سرزمینها و نقاطی که به تقویت روح و روحیه اختصاص دارند مستثنی هستند.(محلاتی،۱۳۸۲،۲۴۵)
فراغت دارای کارکردهای متفاوتی است که بطور خلاصه هر یک از آنها مورد بررسی قرار می گیرد :
الف ) به آدمی فرصت می دهد خستگی را از تن خود بیرون کند زیرا این خستگی بروجود انسان تحمیل شده و نمی توان آن را از انسان جدا دانست و تنها توسط فراغت است که جسم و روح را می توان از خستگی رهانید .
ب ) فراغت از آن گونه که جامعه آنرا مجاز یا ممنوع بداند در برابر آدمی دنیای تازه چه واقعی و چه خیالی می گشاید که آدمی می تواند بسوی آنها روی آورده و ساعاتی از اوقات خود را به دور از هیاهوی دنیای ماشینی و مادی بگذراند و با تفریح و سرگرمی روحا ارضاء گردد .
ج) فراغت به انسان امکان می دهد که به خلاقیت بپردازد و با به کارگیری توانمندیهای خود و ابتکار و نو پردازی، استعداد خود را شکوفا سازد و منجر به کشف و اختراع پدیده های نو گردد.
بطور کلی فراغت زمانی معنا و مفهوم پیدا می کند که زمان کار از زمان بیکاری جدا می شود و انسان براساس یک تقویم زمانی روز انه به کار می پردازد بدین جهت وقتی در تاریخ می نگریم محلی برای اوقات فراغت به شکل و مفهوم امروزی آن نمی یابیم .(رهنمائی، ۱۳۶۹ ،۵)
معیار تقسیم بندی گذران اوقات فراغت :
گذراندن اوقات فراغت که جهانگردی از اشکال آن می باشد تابع دو متغیر زمان و مکان می باشد . عامل زمان درشکل گیری اشکال مختلف اوقات فراغت نقش موثری را ایفا می کند براساس آن به سه شکل کوتاه مدت ، بلند مدت ، میان مدت ظاهر می شود . گذران اوقات فراغت کوتاه مدت در حدود چند ساعت استمرار می باید . میان مدت یک روز و معمولا آخر هفته در نظر گرفته می شود دراز مدت یک یا چندین هفته طول می کشد .(منشی زاده، ۱۳۷۶ ، ۲۳)
۲-۷ تعریف جهانگردی پایدار :
جهانگردی که دارای کیفیت ، حفظ و دوام ، و نیز تعادل باشد پایدار است و این سه اصل مهم به صورت مشروع عبارتند از:
۱ ـ کیفیت جهانگردی پایدار ، که می تواند تجربه ای با کیفیت بالا به جهانگرد یا مسافر ارائه دهد و همچنین باعث می شود کیفیت زندگی جامعه میزبان بهبود یابد و کیفیت محیط نیز حفظ شود .
۲ ـ حفظ و دوام ، جهانگردی پایدار دوام منابع را که اساس و پایه وجود آن بوده است و همچنین حفظ و دوام فرهنگ جامعه میزبان را منشاء تجربیات ارزشمند آن می شود، تضمین می کند .
۳ ـ تعادل جهانگردی پایدار بین نیازهای صنعت جهانگردی حمایت از محیط زیست و جامعه محلی، نوعی تعادل و توازن برقرار می کند .
در جهان گردی پایدار بین هدف های متقابل و مشترک جهانگردان، مسافران ، جامعه میزبان و مقصد یا محلی که پذیرای این افراد است نوعی همکاری واشتراک مساعی بوجود می آورد.(چاک وای، ۱۳ ، ۲۸۹)
۲ ـ ۷ ـ ۱ توسعه ی جهانگردی پایدار :
مسلما عوامل و عناصر یک مقصد جهانگردی در صورتی می توانند موثر و کارآمد باشند که برنامه ریزی و مدیریت دقیق قادر به ارائه و عرضه یک محصول جهانگردی پایداری باشد. پایداری یا تحمل پذیری بدن صورت که برآورده ساختن نیازهای کنوین بدون لطمه زدن به توان نسلهای آینده جهت برآوردن نیازهای آنها است .
مفهوم پایداری، یک دیدگاه دراز مدت را برای جهانگردی طلب می کند متضمن است که تعداد، مصرف جهانگردی از توانایی وظرفیت مقصد جهانگردی میزبان جهت فراهم ساختن امکانات برای جهانگردی در آینده فراتر نخواهد رفت. (نیروهایی به شرح زیر سبب ترویج ورونق جهانگردی پایدار می شوند :)
الف) فشار مصرف کننده بعنوان نمونه، تصمیمات مربوط به گذران تعطیلات بر پایه زیست محیطی اتخاذ شد .
ب ) اصول برنامه ریزی مقامات دولتی: نه تنها درمورد تنظیم و کنترل توسعه، بلکه در شکل ترغیب عملکرد و اجرای برنامه های خوب زیست محیطی .
ج ) حرکت به سوی ارزیابی و برآورد تاثیرات زیست محیطی و حسابرسی محیط زیست: پیشرفتهای عمده جهانگردی مانند، تونل ، کانال مشروط به ارزیابی آثار بر محیط زیست هستند .
د ) ضرورت اقتصادی برای صنعت جهانگردی و شرکتهای توسعه وعمران ممکن است، انتظار داشته باشند برگشت سرمایه گذاری و سود را قبل از درازمدت بدست آورند .

مطابق بند ۲ ماده ۱۸ کنوانسیون،قبول باید درمدّت معیّن اعلام گردد،که این مدّت ممکن است توسط گوینده ایجاب تعیین شده باشد و در غیر این صورت،مخاطب باید در مدّت متعارف قبول خود را اعلام نماید.مدّت متعارف بر حسب اوضاع و احوال معیّن می شود.البتّه،در فرض قبول دیررس این حق به ایجاب کننده داده شده است که باارسال نوشته ای به مخاطب،قبول مزبور را نافذ و معتبر بداند.(بند ۱ ماده ۲۱ کنوانسیون)^[۱۹۵]
مبحث دوم:اسباب زوال ایجاب از دیدگاه حقوق مدنی ایران
در حقوق مدنی ایران،زوال ایجاب در دو صورت است:
۱.پایان مهلت اعتبار ایجاب؛
۲.مرگ و عدم اهلیّت گوینده ایجاب پیش از قبول.
دو مورد مزبور را طی دو گفتار بررسی می نماییم:
گفتار اول:پایان مهلت اعتبار ایجاب
بدین معنی که اگر پیشنهاد کننده برای قبول به مخاطب مهلتی بدهد و آن مهلت منقضی گردد،ایجاب بر طرف می شود و قبول بعد از این مدّت کار ساز نیست.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

گفتار دوم:مرگ و عدم اهلیّت گوینده ایجاب پیش از قبول
در صورتی که گوینده ایجاب،قبل از اعلام قبول و انعقاد قرارداد،فوت نماید و شخصیّت او مؤثّر در اجرای تعهد ناشی از عقد باشد،قطعاً ایجاب از بین می رود.
همچنین،درموردی که ایجاب همراه با هیچگونه التزامی دایر بر نگاهداری آن نباشد،مرگ گوینده ایجاب مانع انعقاد قرارداد می شود،چرا که ایجاب نه تعهدی برای گوینده آن ایجاد نموده و نه حقّی برای مخاطب.در تأیید این نظر گفته شده: تراضی هنگامی تحقق می یابد که دو طرف عقد در لحظه ای معیّن راضی به مفاد عقد باشند.^[۱۹۶]
امّا در موردی که گوینده ایجاب ملزم به نگاهداری آن است،می توان استدلال کرد که ایجاب جز در موردی که به شخصیّت گوینده آن بستگی دارد،مانند سایر تعهدها به وارثان منتقل می شود.^[۱۹۷]
لکن باید گفت:نظر به این که در حقوق ما ایجاب و قبول ایقاع مستقل به شمار نمی آید و از طرفی حکومت اراده باطنی پذیرفته شده است؛لذا مرگ گوینده ایجاب موجب زوال ایجاب می شود.
امّا در خصوص قانون مدنی باید گفت:قانون مدنی درمورد اثر مرگ ایجاب کننده حکم صریحی ندارد؛لکن با توجّه به ماده ۸۰۲ قانون مدنی که مقرّر نموده:“اگر قبل از قبض واهب یا متهب فوت کند،هبه باطل می‌شود.”می توان گفت:وجود ایجاب و قبول فقط هنگام اعلام قبول لازم نیست، بلکه تا زمانی که تمام ارکان عقد محقق گردد، لازم است و به همین علّت است که ماده ۸۰۲ قانون مدنی، فوت واهب یا متهب را قبل از قبض باعث بطلان عقد می داند.
حجر گوینده ایجاب قبل از قبول همانند فوت او است؛زیرا تا زمانی که قبول اعلام نگردد،عقدی منعقد نمی‌گردد و چنانچه گوینده ایجاب در زمان اعلام قبول محجورباشد،چون اهلیّت ندارد،این حجر سبب زوال ایجاب است.
حقوق ایران در اسباب زوال ایجاب موافق با کنوانسیون است؛زیرا درست است که حقوقدانان^[۱۹۸] ردّ ایجاب توسط مخاطب را از اسباب زوال ایجاب ذکر ننموده اند، لکن این را می توان از ماده ۲۵۰ قانون مدنی استنباط نمود،که در خصوص معامله فضولی مقرّر نموده:“اجازه در صورتی مؤثر است که مسبوق به ردّ نباشد.”
در خصوص پایان مهلت اعتبار ایجاب،هم کنوانسیون و هم حقوق مدنی ایران آن را از اسباب زوال ایجاب می دانند.امّا در خصوص حجر گوینده ایجاب،که در کنوانسیون سخنی به میان نیامده،گفته شده:^[۱۹۹] تنها طرحی که برای اصلاح ماده ۱۷ کنوانسیون ارائه شد، این بود که اوضاع و احوال دیگری که به موجب آن ایجاب منتفی می شود، نظیر مرگ و ورشکستگی باید لحاظ قرار گیرد،که کنفرانس از وضع قواعدی برای چنین مواردی امتناع ورزید.
امّا باید گفت:نظر به بند ۲ ماده ۱۸ کنوانسیون،که لحظه وصول اعلام رضا به پیشنهاد دهنده را زمان نفوذ عقد می داند و تا قبل از آن عقد را محقق و نافذ نمی داند،بنابراین گوینده ایجاب باید در لحظه وصول اعلام رضا اهلیّت داشته باشد تا عقد محقق گردد.
بخش سوم:قبول،آثار و احکام مربوط به آن
همانگونه که در بخشهای گذشته گفته شد،هر عمل حقوقی یک ارتباط دوجانبه است،که میل به انجام آن، از جانب یکی پیشنهاد و طرف مقابل در صورت تمایل آن را قبول می نماید؛ به عبارتی با توجّه به ماده ۱۸۳^[۲۰۰] قانون مدنی،اعلام تعهد را در اصطلاح حقوقی ایجاب و اعلام پذیرفتن را قبول نامند.
حال با توجّه به این که قبول شرایط، آثار و احکامی دارد که البتّه چون بین ایجاب و قبول ارتباط تنگاتنگی وجود دارد، عمده مطالب در خصوص قبول، نیز در بخش دوم بررسی گردیده، لذا جهت جلوگیری از اطاله کلام از بیان مجدد آنها در این بخش خودداری می نماییم. بنابراین این بخش را با دو فصل پی می‌گیریم که در فصل اول به تعریف،شرایط تحقق و نفوذ قبول و در فصل دوم آثار و احکام قبول را مورد بررسی قرار می دهیم.
فصل اول:تعریف،شرایط تحقق و اعتبار قبول
همانگونه که قبلاً متذکّر شدیم برای پیمان بستن باید توافق و رضایتی بین طرفین ایجاد گردد،بگونه ای که هر دو اراده یک موضوع را دنبال نمایند. در این میان یکی از دو اراده باید پیشنهادی را که حاوی شرایط مهم تراضی باشد،مطرح نماید و طرف دیگر رضایت خود را بطور کامل و منطبق با پیشنهاد اراده اول اعلام نماید،که به پیشنهاد اول ایجاب و اعلام رضایت دوم را قبول گویند.
حال با بیان این توضیحات این فصل را با مبحثی در خصوص تعریف قبول در کنوانسیون، قانون و فقه آغاز می نماییم.
مبحث اول:تعریف قبول درکنوانسیون،قانون و فقه
قبل از این که به تعریف قبول در کنوانسیون، قانون وفقه بپردازیم، ابتدا معنای لغوی آن را بیان می نماییم.قبول درلغت به معنای” پذیرفتن، پذیرایی و پذیرش”^[۲۰۱] است و در اصطلاح حقوقی قبول ضد ایجاب است.ایجاب و قبول در حقیقت نوعی فعل و انفعال است و حق قبول حق مالی نیست و به ارث نمی رسد.^[۲۰۲]
کنوانسیون در بند ۱ ماده ۱۸ قبول را اینگونه تعریف نموده است:“الفاظ یا سایر اعمال مخاطب ایجاب که دالّ بر رضا به مفاد ایجاب باشد،قبول محسوب می شود.”به عبارتی قبول پذیرش بی قید و شرط مفاد ایجاب است.
قانون مدنی ایران، مانند: ایجاب،تعریفی از قبول ارائه نداده است؛امّا حقوقدانان تعاریفی از قبول ارائه داده‌اند، که ذیلاً به بیان آن می پردازیم:
قبول عبارت است از:"اراده مخاطب ایجاب بر انشای عقد، قبول نیز مانند ایجاب، انشا و عمل حقوقی مستقل محسوب نمی شود.”^[۲۰۳]
“ایجاب چیزی یا لفظی است که نخست از یکی از دو طرف معامله صادر می شود و قبول چیزی یا لفظی است که پس از آن صادر می شود."نیز گفته شده:” ایجاب صیغه ای است که از تملیک کننده صادر می‌شود و قبول صیغه ای است که از پذیره تملیک صادر می شود.”^[۲۰۴]
“در اصطلاح حقوقی اعلام تعهد و یا اعلام تملیک(در عقد تملیکی) را ایجاب گویند و اعلام پذیرفتن را قبول.”^[۲۰۵] یکی از حقوقدانان در تعریف قبول گفته است:"قبول به معنی رضای بدون قید و شرط به مفاد ایجاب است.”^[۲۰۶] در فقه نصّی در خصوص قبول وجود ندارد.
برابر بند ۱ ماده۱۸ کنوانسیون،قبول می بایست دارای دو رکن اصلی باشد:
۱.رضای مخاطب به مفاد ایجاب؛
۲.وجود مبیّنی که بر این رضا دلالت نماید.^[۲۰۷]
این مبیّن می‌تواند، لفظ، عمل یا نوشته باشد و از جهت نحوه اعلام قبول، لازم نیست قبول مانند ایجاب اعلام گردد؛ به عبارتی اشکالی ندارد که اگر ایجاب به صورت شفاهی بوده، قبول با عمل واقع گردد. برای بیان قبول شکل خاصّی لازم نیست، مگر این که ایجاب کننده شکل خاصّی را برای ابراز قبول تعیین نماید.همچنین عرف و رویّه متداول بین طرفین ممکن است شکل خاصّی را برای اعلان قبول لازم بداند.
قانون مدنی ایران در ماده ۱۹۲ چنین مقرّر نموده که:“در مواردی که برای طرفین یا یکی از آنها تلفظ ممکن نباشد اشاره ای که مبیّن قصد و رضا باشد کافی است.”و پس از آن در ماده ۱۹۳چنین آمده است:“انشاء معامله ممکن است به وسیله عملی که مبیّن قصد و رضا باشد،مثل قبض و اقباض حاصل گردد مگر در مواردی که قانون استثنا کرده باشد.” بنابراین، ملاحظه می گردد که در حقوق ایران نیز انشاءمعامله و اعلام قبول ممکن است به وسیله لفظ،اشاره یا عمل باشد، نیزهمانگونه که در مباحث آتی توضیح خواهیم داد، در حقوق ایران مطابقت بین ایجاب و قبول از شرایط انعقاد قرار داد است و اگر مطابقتی وجود نداشته باشد عقدی محقق نمی گردد.در نتیجه بین تعریفی که حقوقدانان ایران از قبول نموده‌اند و تعریفی که بند ۱ ماده ۱۸ کنوانسیون ارائه نموده و همچنین نحوه اعلام قبول،در حقوق ایران و کنوانسیون تفاوتی وجود ندارد.
مبحث دوم:شرایط نفوذ و اعتبار قبول
برای این‌که قبول معتبر باشد و موجب انعقاد قرارداد گردد،باید دارای شرایطی باشد؛زیرا قبول نیز مانند ایجاب انشاء و عمل حقوقی مستقل محسوب نمی شود. بنابراین،در این مبحث به بیان شرایطی که برای نفوذ و اعتبار قبول لازم است،می پردازیم و مبحث را با گفتاری تحت عنوان خصوصیّات قبول ادامه می دهیم.
گفتار اول:خصوصیّات قبول
خصوصیّات و شرایطی که بری اعتبار و نفوذ قبول لازم است،عبارتند از:
۱.قبول باید قصد خود را اعلام نماید؛
۲.قبول باید مطابق با ایجاب باشد؛
۳.توالی بین ایجاب و قبول
حال این سه خصوصیّت را در سه بند بررسی می نماییم:
بند اول:قبول باید قصد خود را اعلام نماید
در قبول نیز مانند ایجاب قصد باید اعلام شود و اراده حقیقی بر فرض وجود،کافی برای حصول عقد نمی‌باشد و این است که سکوت نمی تواند کاشف از قصد گردد.ماده ۱۹۱ قانون مدنی مقرّر نموده که:“عقد محقق می شود به قصد انشاء به شرط مقرون بودن چیزی که دلالت بر قصد نماید.”نیز برابر مواد ۱۹۲ و ۱۹۳ قانون مدنی،اعلام قصد می تواند با لفظ،اشاره یا فعل باشد و عدم اعلام قصد نمی تواند جانشین اعلام قصد و اراده انشایی شود؛لکن هرگاه سکوت همراه با قرینه و اوضاع و احوالی باشد که بر اعلام قصد دلالت نماید،می تواند قبول یا ردّ ضمنی به شمار آید.
در کنوانسیون نیز بدینگونه است و در قسمت آخر بند ۱ ماده ۱۸ کنوانسیون آمده است:“…سکوت یا عدم اقدام،فی نفسه دلالت بر قبول ندارد.”
علی الاصول سکوت مخاطب را نمی توان،نشانه قبول و رضای وی دانست،زیرا سکوت اعم از رضاست؛ با وجود این در صورتی که سکوت همراه با قرینه باشد،ممکن است قبول تلقی گردد،در صورتی که عرف یا رویّه متداول بین طرفین بر این قرار گرفته باشد.چنانکه ماده ۹ کنوانسیون مقرّر داشته:“طرفین ملتزم به هرگونه عرف و عادت مورد توافق و رویّه معمول به فیمابین می باشند.” و یا این که طرفین به صراحت توافق نمایند که سکوت نشانه رضاست.
در این مورد حقوق ایران و کنوانسیون بر یک نظر بوده و هر دو سکوت را دالّ بر قبول نمی دانند.
بند دوم:قبول باید مطابق با ایجاب باشد
قبول باید منطبق با ایجاب بوده و همان چیزی را بخواهد که ایجاب اراده کرده است و الّا عقد باطل است؛ به عبارتی ماده ۱۹۴ قانون مدنی در همین باره مقرّر نموده که:“الفاظ و اشارات و اعمال دیگری که متعاملین به وسیله آن انشاء معامله می نمایند باید موافق باشد بنحوی که احد طرفین همان عقدی را قبول کند که طرف دیگر قصد انشاء آن را داشته است و الّا معامله باطل خواهد بود.” ضمیمه شدن قبول بر ایجاب در صورتی عقد را واقع می سازد که مفاد آن دو با هم منطبق بوده و لزوم تطابق ناشی از این حقیقت است که اسا س عقد بستگی به ارتباط و قصد طرفین معامله دارد و عقد مجموع دو ایقاع مستقل نیست،بلکه عقد مرتبط بین دو التزام و تعهد است.اگر در ایجاب عنوان خاصّی باشد و در قبول عنوان دیگری بیان گردد،دو التزام و تعهد مرتبط وجود پیدا نمی کند و در نتیجه عقدی محقّق نمی شود.در خصوص مورد معامله نیز اگر تطابق رعایت نشود،عقد محقّق نمی گردد.
لذا باید توجّه داشت که ملاک تطابق و عدم تطابق بین ایجاب و قبول این است که آیا التزام و تعهدی مربوط و وابسته به التزام دیگری، وجود پیدا کرده است یا نه؟
از این رو تطابق بین ایجاب و قبول در وجوه مختلف ذیل قابل بحث است:

• محدوده موضوعی: این پژوهش محدود به نوستالژی شخصی بود.

• • • محدوده مداخله­ای: برای تدوین فیلم از شخصیت نوستالژیکی علی کریمی استفاده شد.

  ( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

محدودیت­های پژوهش

• دقت داده ­ها به شرایط زمانی و مکانی که شرکت­ کنندگان به پرسش­ها پاسخ داده­اند، محدود می­باشد.

• اگرچه در این پژوهش پرسش­نامه­ ها بدون نام بوده است، لیکن ممکن است برخی ملاحظات در پاسخگویی نمونه­های پژوهش موثر بوده باشد.

• پاسخ ­دهندگان از نظر شرایط فرهنگی، خانوادگی و وضعیت اجتماعی در شرایط یکسانی قرار نداشتند.

• عدم امکان کنترل تفاوت­های روان­شناختی نمونه­های پژوهش هنگام تماشای فیلم و تکمیل پرسشنامه.

• در حالی که روش­های گوناگون برای تبلیغ و برانگیخته کردن حس نوستالژی وجود دارد (فایل صوتی، فیلم، عکس و …). در پژوهش حاضر از فیلم استفاده شد.

• شخصیت نوستالژیکی پژوهش حاضر محدود به نوستالژی شخصی بود.

• پاسخ ­دهندگان شرکت­کننده در پژوهش از قومیت­های مختلف (کورد، فارس، ترک و …) بودند.

• برای اندازه ­گیری میزان نوستالژی برانگیخته از پرسشنامه استفاده شد.

تعریف واژه­ های کلیدی
تعاریف مفهومی
نوستالژی: سلیقه­ای است (علاقه کلی، نگرش مثبت یا اثر مطلوب) نسبت به مقوله­ای (افراد، اماکن، تجربیات و اشیا) به جا مانده از زمانی که فرد جوانتر بوده (تجربه شخصی) یا چندین بار به­ صورت نیابتی و شاید هم از طریق اجتماع یا رسانه (تجربه نیابتی) نسبت به آن پیدا کرده است (۱۵).
تمایل به خرید: تمایل به خرید به شرایطی گفته می­ شود که طی آن مصرف کننده می­خواهد و تمایل دارد که معامله­ای را انجام دهد و مشتریانی که تعهد ارتباطی بیشتری دارند به احتمال بیشتری تمایل به خرید بیشتری دارند (۲۶).
هوادار ورزشی^[۲۰]: در ورزش هواداران افرادی هستند که نسبت به ورزش، تیم و یا ورزشکار خاصی متعصب هستند، و امور مربوط به آن را دنبال می­ کنند (۲۷).
بازاریابی: انجام فعالیت­های تجاری به گونه ­ای که کالاها و خدمات از تولید کننده به مصرف کننده یا کاربر جریان پیدا کند (انجمن بازاریابی آمریکا^[۲۱]، ۲۰۱۲) (۲۸).
نوستالژی برانگیخته: منظور از نوستالژی برانگیخته نوستالژیی است که ناشی از تحریک بوسیله ابزاری مانند فیلم است (۱۵).
نوستالژی نیابتی: در نوستالژی نیابتی فرد خودش آن عامل نوستالژیکی را تجربه نکرده و از افراد دیگر در مورد آن شنیده و یا از طریق رسانه ­ها با آن آشنا شده است (۶).
نوستالژی شخصی: در نوستالژی شخصی فرد خودش مستقیما عامل نوستالژیکی را تجربه کرده است (۱۴).
میزان آشنایی با شخصیت نوستالژیکی: این زیر مولفه از نوستالژی به چگونگی و میزان آشنایی با عامل نوستالژیکی (فرد، مکان، کالا و …) برمیگردد (۶).
تاثیرپذیری از نوستالژی: عبارت است از جنبه بالقوه شخصیت فرد که میل باطنی او را در رغبت به نوستالژی را نشان می­دهد (۱۷).
فصل دوم
مبانی نظری و پیشینه پژوهش

مطالب این فصل در دو بخش اصلی ارائه شده است. در بخش اول مبانی نظری مرتبط با موضوع پژوهش ارائه شده است. به این منظور بازاریابی، بازاریابی ورزشی، مشتری، رفتار مصرف ­کننده، مصرف ­کننده ورزشی، هوادار به عنوان مصرف ­کننده ورزشی، تمایل به خرید و نوستالژی و ابعاد آن مورد بحث قرار گرفته است. بخش دوم فصل حاضر نیز شامل مروری بر پیشینه پژوهش است.
بازار
تعریف بازار عبارت است از: “محلی برای مبادلات بالقوه” (۲۹)؛ برای مثال تصور کنید نقاشی هنرمند مدت یک ماه برای خلق یک تابلو وقت می­ گذارد. او برای این تابلو قیمتی را در نظر دارد، اما این سوال مطرح است که آیا کسی حاضر است این مقدار پول را به عنوان قیمت برای مبادله به او بپردازد. اگر حتی یک نفر هم وجود داشته باشد، می­توانیم بگوییم که بازار وجود دارد؛ اما اندازه بازار با قیمت تغییر می­ کند. نقاش مزبور ممکن است برای تابلو قیمتی تعیین کند که هیچ­کس توان پرداخت آن را نداشته باشد. در این صورت بازاری برای تابلو وجود نخواهد داشت. برعکس، چنانچه او قیمت را کاهش دهد، تعداد افرادی که قادر به خرید تابلو هستند افزایش می­یابد، یعنی اندازه بازار بزرگ­تر می­ شود. خلاصه اینکه اندازه بازار به تعداد افرادی بستگی دارد که: ۱) به محصول به معنی عام یا شیء مورد نظر علاقه­مندند، ۲) حاضرند منابع لازم را برای به دست آوردن محصول مبادله کنند. بنابراین هرگاه امکان بالقوه برای دادوستد موجود باشد، بازار نیز وجود دارد (۳۰).
تعریف و مفهوم بازار سرانجام ما را به مفهوم بازاریابی می­رساند. بازاریابی به معنای “کار کردن با بازار” است، یعنی تلاش در جهت از قوه به فعل درآوردن مبادلات برای ارضای نیازها و خواسته­ های بشر (۳۲).
بازاریابی
پایان گرفتن جنگ سرد در دهه ۱۹۹۰ به آزاد شدن منابع و فزونی گرفتن نیاز به محصولات سرمایه­ای برای ایجاد زیرساخت­های مناسب اقتصادی انجامید. در این دوران اروپای غربی به ایجاد بازاری مشترک با ۳۲۴ میلیون مصرف ­کننده روی آورد و اروپای شرقی به صورت بازاری آماده برای محصولات غربی درآمد. از سوی دیگر بدهی­های خارجی اقتصاد بسیاری از کشورها را فلج کرده است. این­گونه کشورها، به رغم نیازمندی­های فراوان، با مشکل نبود قدرت خرید روبه­رو شده ­اند؛ از این رو کشورهای پیشرفته برای کسب بازار در اروپا، آمریکا و خاور دور، با یکدیگر به رقابت پرداختند. این دگرگونی سبب شد که شرکت­ها رقیبان خود و تحولات بازار را در گستره جهانی جدی بگیرند، هزینه­ها را کنترل کنند و به تحولات تکنولوژیک، نوع مواد مصرفی، ابزارهای مورد استفاده و روش­های مدیریت توجه بیشتری نشان دهند (۲۹).
در این زمان، استفاده از شیوه ­ها و فنون بازاریابی مورد توجه قرار گرفت. بررسی­ها نشان داده است که ناموفق بودن شرکت­ها از ناتوانی آنها در بهره­ گیری از فنون بازاریابی نشئت گرفته است. این شرکت­ها تحولات بازار و تغییرات الگوی مصرف مشتریان را نادیده می­گرفتند و به جای روی آوردن به بازاریابی پیشرفته، به فروش می­پرداختند و کسب سود بیشتر را بر رضایت مشتری ترجیح می­دادند. اما موفقیت­های چشم­گیر شرکت­های تری ام و مک دونالدز^[۲۲] در آغاز دهه ۱۹۸۰ که از توجه دقیق آنها به نیاز مشتریان، بازار و انگیزه کارکنان در راستای افزودن بر کیفیت محصولات­شان سرچشمه می­گرفت، سبب شد تا تدوین استراتژی کارایی بازاریابی در اولویت قرار گیرد. پژوهشی در این زمینه نشان داده است که گروه کثیری از مدیران ارشد شرکت­های بزرگ آمریکایی، تدوین استراتژی بازاریابی و اجرای درست آن را در اولویت برنامه­ ریزی­ها و فعالیت­های خود قرار داده­اند و کوشش­های گسترده­ای را در راستای کنترل هزینه­ها و بهبود و توسعه منابع انسانی به انجام رسانده­اند. از دیگر یافته­های پژوهش یاد شده این است که تقاضا برای جلب همکاری مدیران ارشد در مشاغل مهم که پیشینه تحصیلی و تجربی کارآمدی در زمینه بازاریابی داشته باشند، در مقایسه با گذشته ۵۲ درصد افزایش داشته است (۳۱).
اکنون که بازاریابی مورد توجه روزافزون سازمان­ها و نهادهای خصوصی و دولتی و ملت­ها قرار گرفته و از مرحله توزیع و فروش به فلسفه­ای پیچیده برای ارتباط پویای سازمان­ها با بازارهایشان تبدیل شده است، اغلب شرکت­های کوچک و بزرگ، رفته­رفته از تفاوت بین فروش و بازاریابی آگاه شده ­اند و در مرحله سازمان­دهی بازاریابی خود هستند. برای سازمان­های غیرتجاری، مانند موزه­ها، دانشگاه­ها، مراکز دینی و نهادهای دولتی، بازاریابی به منزله روش و وسیله­ای برای ارتباط با مردم است. کشورهای در حال توسعه در مرحله آزمایش اصول بازاریابی برای بهبود سیستم توزیع داخلی خود و شناخت نقش احتمالی آن در بازارهای جهانی هستند. بعضی از کشورها نیز در مرحله مطالعه چگونگی استفاده از تحقیقات بازاریابی، تبلیغات و قیمت­ گذاری برای بهبود برنامه­ ریزی­های خود هستند.
تعریف­های گوناگونی برای بازاریابی بیان شده است، مانند گروهی از فعالیت­های تجاری وابسته؛ پدیده­ای بازارگانی؛ فرایندی اقتصادی؛ فرایند مبادله یا انتقال مالکیت محصولات؛ فرایند عرضه و تقاضا و بسیاری معانی دیگر. هر کدام از این تعاریف بیان­کننده گوشه ­ای از فعالیت­های بازاریابی است، ولی تعریف آن کامل و منطبق بر گرایش بازاریابی جدید نیست. امروزه صاحب­نظران، بازاریابی را فرایند ارضای نیازها و خواسته­ های بشر تعریف می­ کنند. به نظر فلیپ کاتلر^[۲۳] (۱۹۹۶)، برجسته­ترین صاحب­نظر در این رشته، بازاریابی عبارت است از: “فعالیتی انسانی در جهت ارضای نیازها و خواسته ­ها از طریق فرایند مبادله^[۲۴]“. این تعریف دارای ابعاد گوناگونی است که در ادامه هرکدام به طور جداگانه بررسی خواهند شد (۳۲).
نیازها و خواسته ­ها
منشا و رکن نظام بازاریابی، نیازها و خواسته­ های انسان است. بشر برای ادامه حیات خود به غذا، هوا، آب، لباس و پناهگاه نیاز دارد. علاوه بر این­ها او میل زیادی به آسایش، آموزش و خدمات دیگر دارد. محصول زاییده نیازها و خواسته­ های بشر است. به عبارت دیگر محصول عبارت است از چیزی که قادر به ارضای یک خواسته باشد. نیاز بیان­کننده حالت محرومیت احساس شده در فرد است. محصولات به هر اندازه که خواسته­ های فرد را برآورده سازند دارای ارزش­اند. نکته مهم آن است که نباید مفهوم محصول را تنها به اشیای فیزیکی محدود ساخت. عامل اساسی در هر محصول، خدمتی است که ارائه می­دهد و فوایدی است که دارد و برای خریدار ارزنده است (۲۹).
مبادله
بازاریابی از زمانی آغاز می­ شود که فرد تصمیم می­گیرد نیازها و خواسته­هایش را از طریقی خاص که آن را مبادله می­نامند ارضا کند. مبادله یکی از چهار انتخاب گوناگونی است که فرد برای ارضای نیازهای خود از آنها استفاده می­ کند. این چهار انتخاب به ترتیب عبارتند از: ۱- خود تولیدی، ۲- استعانت از دیگران، ۳- اعمال زور و ۴- مبادله (۳۳).
مدیریت بازاریابی
مدیریت بازاریابی یکی از شاخه­ های دانش مدیریت است. این دانش پس از جنگ جهانی اول در سطح بین ­المللی مطرح شده، پس از جنگ جهانی دوم سریعا رشد یافته و اکنون قلمرو و حدو آن به جایی رسیده که به موجب یکی از تعاریف کلیه عملیات یک بنگاه تولیدی، توزیعی و یا خدماتی را در بر می­گیرد. بنابر تعریف مذکور، بازاریابی در ادبیات بازرگانی امروز دنیا، به معنی کلیه تلاش­هایی است که یک کارآفرین اقتصادی برای طراحی، توزیع، تولید و یا فروش کالا و خدمت به مصرف ­کننده نهایی و جلب رضایت او متحمل می­ شود (۳۴).
بازاریابی ورزشی
متخصصان و صاحبنظران بر این باور هستند که هر نوع عملیات یا برنامه­ای که در سازمان­ها پیشنهاد و ارائه می­ شود می­بایست رضایت­خاطر ارباب رجوع و شرکت­ کنندگان در برنامه­ ها را فراهم آورد، شعار اساسی و استراتژیک در سازمان­های ورزشی بر روی رضایت مشتریان، ورزشکاران و شرکت­ کنندگان در برنامه ­های ورزشی تاکید دارد (۳۵).
کیم و ترایل^[۲۵] (۲۰۱۱) بازاریابی ورزشی را به عنوان تمام فعالیت­های طراحی شده به منظور برآورده کردن نیازها و خواسته­ های مصرف­ کنندگان ورزش، از طریق فرآیندهای مبادلاتی، تعریف می­ کنند.
همچنین عنوان می­ کند که بازاریابی ورزشی دو مضمون اصلی دارد:

• بازاریابی مستقیم کالاها و خدمات ورزشی به مصرف­ کنندگان ورزشی؛

• بازاریابی سایر محصولات و خدمات صنعتی و مصرفی از طریق به کارگیری ترفیع ورزش (۳۶).

ماهونی، ناکازاوا، فانک، جیمز و گلادن^[۲۶] (۲۰۰۲) بازاریابی ورزشی را به عنوان فروختن ورزش و بازاریابی از طریق ورزش می­دانند به این شکل که بازاریابی ورزشی یعنی استفاده از متغیرهای آمیخته بازاریاب جهت انتقال مزایای مشارکت و یا تماشا کردن ورزش به مصرف­ کنندگان احتمالی که، با بخش مشارکت در محل بخش­بندی صنعت ورزش همخوانی دارد؛ و بازاریابی از طریق ورزش یعنی با بهره گرفتن از پشتیبانی مالی به عنوان وسیله از جهت ترفیع و تبلیغ محصولات و معمولا بازارهایی که هویت جغرافیایی دارند، که با بخش عملکرد در مدل بخش­بندی صنعت ورزش مطابقت دارد (۳۷).
آرمسترانگ^[۲۷] (۲۰۰۲) بازاریابی ورزشی را به عنوان “به­ کارگیری خاص فرایندها و اصول بازاریابی در مورد محصولات ورزش و در مورد بازاریابی محصولات غیرورزشی از طریق رابطه با ورزش” تعریف می­ کند (۳۸).
ترکیب سه دیدگاه آرمسترانگ، کیم و ماهونی و پیتز منجر به تعریف زیر برای بازاریابی ورزشی می­ شود:
“بازاریابی ورزشی عبارت است از کاربرد دقیق فرآیندها و اصول نظری بازاریابی در مورد کالاها و خدمات ورزشی، بازاریابی کالاها و خدمات غیرورزشی یا مرتبط با ورزش از طریق رابطه با ورزش (مانند پشتیبانی مالی) و بازاریابی گروه­ ها و قوانین ورزش، شخصیت­های آنها، اقدامات آنها، استراتژی­ های آنها و بازتاب آنها".
با توجه به این مطالب می­توان دریافت که بازاریابی ورزشی ویژگی­هایی منحصربه­فردی دارد که آن را از کاربردهای دیگر بازاریابی متمایز می­ کند و به همین دلیل باید در تدوین استراتژی­ها و طرح­های بازاریابی به این ویژگی­ها توجه کرد: